Samowystarczalny Romantyk

Po raz kolejny budzę się

a ciebie nie ma obok i myślę,

ze To sen lecz szybko uswiadamiam sobie,

ze było pięknie gdy byłaś blisko

a teraz nie mam już nic a miałem wszystko

dziś zacząłem szukać całej winy w alko

zacząłem pić bo myślałem ze to lek na bezradność 

lecz czas pokazał W jakim byłem błędzie chciałem

miłości a skończyłem gdzieś w obledzie myśli

Czekam na 2 sen ,w którym mi się przysnisz 

Nie chce już żyć kres mojego życia jest dziś bliski 

bo jaki sens ma bladzenie wokół wszystkich bliskich 

Codziennie nowe rany no i nowe blizny.

Bo to moje życie które porusza tylko mnie

Mimo że mowię dziś szczerze czego w swoim życiu chce

Może w mojej głowie jest tornado myśli złych

Ale czuje się stabilnie stawiam krok po kroku dziś

Mówisz o mnie jak o chamie co obrzydza życie twe

Lecz uświadom sobie koleś ile ludzi żyje dzięki mnie

Oddaje Wam swoje serce bo Wy napędzacie je

Bez Was jestem jak Titanic spoczywający na dnie

Charakter smutnej dziewczyny dla mnie jest piękny

Choć wielu mnie przestrzega że może być przeklęty

Mimo to ja nie jestem święty

I zbliżam się do Ciebie olewając te legendy

Nie boje się tego że mnie wciągniesz do swej pętli

Po prostu chcę dziś z Tobą pokonywać te zakręty

Chociaż ściągasz razem ze mną siebie w dół

To ja Cię nie opuszczę bo wiem że wypłyniemy znów

Całą naszą prawdę wyczytam im z nut

Niech inni poczują co ja z Tobą czuje tu

Alkohol pochłania z głębi uczucia

I powstają w głowie fałszywe odczucia

Ciągle mnie ktoś do czegoś tu zmusza

Lecz mówię dziś dość! Koniec scenariusza

Wszystko co mam zawdzięczam dziś sobie

A zwłaszcza temu co siedzi w mej głowie

Więc przestań mi mówić że to dzięki Tobie

Bo żyjesz wciąż w błędzie uświadom to sobie

Festinalente śpiesz się powoli

Bo szybkość pozwabi Cię samokontroli

Gdy wstajesz z rana uważaj przed bóstwem

Bo będziesz musiała stanąć przed lustrem

Nie lubi ono fałszywych twarzy

Więc pęka dając Tobie drogowskazy

Mimo to myślisz że jesteś bez skazy

A ludzie oczerniają wygląd Twojej twarzy

Podaj mi dłoń pokaże Ci drogę

Do życia wiecznego do stania przed Bogiem

To nie jest prostę mówię to Tobie

Memento Mori zakoduj to sobie

To już tyle lat odkąd przyszedłem na świat

A życie nauczyło mnie jak zostać unikalnym mam

Często bawię się poszukuje Ciebie gdzieś

Myślę nad tym wszystkim lecz to wszystko do kitu jest

Były momenty że naprawdę życia miałem dość

Często się śmiałem ale to była ukryta złość

Moja samoocena spadła bo było ślisko

A ja się posypałem i wpadłem w to wszystko

Choć wiem że do śmierci było mi blisko

To ja się nie poddałem i ogarnąłem to śmietnisko

Jestem pewien że ci ludzie to niezbyt dobre towarzystwo

Ale trzymajmy się blisko a zdołamy zdobyć wszystko

Kiedyś zrobiłem coś czego żałuje bardzo mocno

Nie powinienem lecz działało to bardzo kusząco

Alkohol sprawił że powstał tu dzisiaj zwykły cham

Czułem w głębi siebie że spadam lecz jak się podnieść mam

Może podpowiesz mi jaką drogę obrać mam

Jaki mam wybrać kierunek żeby w życiu nie być sam

Dusza spalona moja poezja wbiła mi nóż

Uczucia wciąż wypływają w postaci kolejnych słów

Nie chce by było tak samo a więc kończę ten wers

By się nie rozpisywać powiem Ci tylko cześć!